Mezarlıkta Bir Başına /Nejdet Külünk
Dün gece bir rüya gördüm
mezarlıkta bir başımayım dolaşıyorum
sarmaşıklar gibi
sonra düğüm oluyorum
bir mezarın üstüne uzanıyorum
bir ses geliyor tanıdık
ve ben yaşıyorum
nefes nefes kaçmıyorum
sesi kovalıyorum
arkadaşım ve yoldaşım yaşıyor biliyorum…
Canlar ve Cananlar Yanıyor | Nejdet Külünk
Bolu Kartalkaya ve Gazze’de vefat edenlere ithaf olunur…
Dün Gazze’deydim
Seni özleyeceğim
Kar’ın ay’ı özlediği gibi
Ve sana koşacağım
Rekorlar kıracağım
Göreceksin avuçlarımda biriken kar ile
Sana dünyalar kuracağım
Yeter ki yanımda kal
Mevsim her daim bahar…
Dün Gazze’deydim
Yetim ve öksüzler yurdu
Mezarlıklarda dolaştım
Ne mermer ne taş
Açılıp kuyulara doldurmuşlar
Ve kahramanlar yurdunda
Ben arsız ve sözsüz..
Caterpillar burada
Aç canavar gibi
Toprağı kazıyorlar
Hiç doymuyor kepçeler
Kazdıkça acıkıyorlar…
37 Adım
Otuzyedi adım
Saydım
Üşenmedim
Duvarlar süslü püslü
Yer adım izleri
Bir volta alanı
Git ve gel
Gel ve git
Ekmek teknem
Ben onu yoğurum
O bani pişirir
Hayat bu
Duvarları süslü püslü
Yer ateş dolu…

Ölünün Evindeyim
Ölünün evindeyim
ölüler ölüler
perdeler inmiş
ışıklar ağlıyor
köşede matem tutmuş bekçiler
ölüler sokağındayım
bir başıma ve kimsesiz
ölü evi ıssız
derin hıçkırıklar
ağıtlar gökyüzünde
evler kimsesiz!..
Acılardan kaçarak yaşamak
yaşamaksa balıkların denizsiz
acılar gökyüzünde yıldızların kuyruğunda
uçup gidiyorlar
ve yeryüzünde insanlar
acısız yaşamanın keyfini tadıyorlar
yaşamak acıyı bal eylemektir
bu mevsim oğul mevsimi değil ki?!..
Dün gece bir rüya gördüm
mezarlıkta bir başımayım
dolaşıyorum sarmaşıklar gibi
sonra düğüm oluyorum
bir mezarın üstüne uzanıyorum
bir ses gelşyor tanıdık
ve ben yaşıyorum nefes nefes
kaçmıyorum
sesi kovalıyorum
arkadaşım ve yoldaşım
yaşıyor bililiyorum…

Mezarın başındayim
Mezarın başındayım
mezarcı kazmanı ver
ver küreği
toprak bana nazlanma
ve seni derin derin kazacağım
kim ağlar
kim kimi dağlar
umrumda değil
bildiğim mezarcı
kürek benim
kazma benim
kefen benim
tabut benim…
09.02.2025/22.19/Pazar
Korkarak Yaşamak
Korkarak yaşıyoruz ey şair
Sen sustun
Ben pustum
O kustu kustu
Kusmuklar içerisinde sokaklar
Korkarak yaşamak yaşamaksa
Ey özgürlük ve insan
Neredeysen çık
Sobe olmadan!..