Gitme Yanımda Kal Çocuk
Gitme, yanımda kal çocuk her daim çocuk kal
Manolya ağacı gibi beyaz beyaz çiçeklerin açsın
Ihlamur ağacı gibi kokuların saçsın
Vişneye benzetemem seni
Her daim kiraz kal
Mevsimlere dargınım
Mevsimsiz baharların olsun
Ne çabuk unuttuk Kabil de Hikmet Yar
Filistinde Yaser Arafat
Pakistanda Ziya Ül Hak
Bir mevsim gibi avucumuzdan uçup gittiler mi
O rüzgar bizden miydi
Yoksa bize estirilen miydi
Bir yanda Necip
Bir yanda Nazım
Öbür yanda Molla Kasım
Arkalarına saf saf olup
Saflar bizler miydi
Yüreğim yangın yeri
Su dökme istemem
Ruhum öfke deposu
Dinamit koyma istemem
Hep bir şafak vakti geliyorlardı
Kim getiriyordu ve kim götürüyordu
Ömrüm sorular şelalesinde çırpınarak geçti
Tutabilseydim ömrümü her şeyi dondururdum
Geçenler geçti gitti
Kalanlar kaldı bitti
Şimdi bir başka yolculuk var
Ne beyaz mendil ne kırmızı gül
Vedalaşmanın arifesindeyiz
Sırtımda yük sepetim
Koşuyorum, yürüyorum, düşüyorum
Beyaz mendil kana bulanmış kırmızı gül beyaza dönüşmüş
21.06.2020 / Pazar
Nejdet Külünk